یادداشت؛ معصومه پاداش ستوده

فرشته‌ای دیگر پر زد. باز هم در جبهه نبرد رسانه و روایت.

فرشته باقری، خبرنگار جوان ایرانی، دختر سردار شهیدمان، با صدای روشن و قلم توانایش، تصویرگر مقاومت بود؛ دختری از نسل حقیقت که قلم را به میدان برد تا با دروغ‌های جهان بجنگد.

اما آن‌سوی مرز، آنان که از صدای حقیقت می‌ترسند، این بار هم برای خاموش‌کردن یک رسانه، قلب تپنده‌اش را نشانه رفتند. شهیده فرشته باقری قلب تپنده ی خبرگزاری دفاع پرس بود!

رژیم صهیونیستی، با سابقه‌ای تاریک در ترور خبرنگاران فلسطینی چون شیرین ابو عاقله، حالا دامنه جنایت را گسترده‌تر کرده و به فرشته‌ی ما هم رحم نکرد.
اما مگر می‌شود صدای حقیقت را کشت؟ مگر می‌شود میکروفن خون‌آلود را ندید؟ آن‌ها فرشته را خاموش کردند، اما صدایش در جان هزاران خبرنگار زنده است.

فرشته، تو رفتی، اما راهت را با اشک و شعور ادامه می‌دهیم.

قلم‌مان را تیزتر می‌کنیم. دوربین‌مان را روشن‌تر.

و به دنیا خواهیم گفت: رژیمی که از خبرنگار می‌ترسد، خودش خوب می‌داند باطل است.

امروز ما همه یک فرشته ایم؛ در نبرد رسانه ای و جنگ روایت ها…